En toen waren we weer onderweg. Leah en Olivia zaten bij mijn (Steven) ouders in de auto en Vikki, ik en Simeon reden samen in een auto die vrienden ons voor de reis naar Frankrijk hadden geleend. De eerste dag reden we van Best naar Nancy waar we het bij aankomst ongeveer 40 graden was. Na een prima ontbijtje stapten we de volgende ochtend weer in de auto om verder richting onze bestemming te rijden. Na nog een overnachting kwamen we op zondag aan het eind van de ochtend aan op de camping in Menglon. Nadat we de boel een beetje hadden geïnstalleerd lieten we Leah en Olivia achter bij mijn ouders en reden Vikki, ik en Simeon nog verder naar Chamaloc waar we die week een zendingsconferentie zouden bijwonen.

De conferentie vond plaats op een mooi terrein met een prachtig uitzicht. Er werd lekker gekookt en dus ook goed gegeten. De deelnemers waren allemaal zendelingen vanuit Nederland, Frankrijk, Zwitserland, Duitsland, België, India en Canada die over de hele wereld werken, een inspirerend gezelschap! Er was een spreker vanuit Zuid-Afrika overgekomen en het onderwerp van de week was Filipenzen 3:10; ”Opdat ik Hem mag kennen, en de kracht van Zijn opstanding en de gemeenschap met Zijn lijden, doordat ik aan Zijn dood gelijkvormig word”. Er waren verschillende bijeenkomsten over dit onderwerp maar ook was er de gelegenheid om wat te vertellen van het werk dat iedereen doet. Ook was er tussendoor genoeg tijd om lekker te kletsen met een kopje koffie en een koekje (of 2)en dat mag ik ook graag doen :-). Vikki en ik waren afwisselend aanwezig bij de verschillende activiteiten terwijl de ander zich dan met Simeon bezig hield. Het was een hele mooie week waar we echt van hebben genoten. Een bonus was ook dat Vikki’s ouders, haar Opa en Oma en haar Oom en Tante aanwezig waren op de conferentie en we dus meteen ook wat tijd met hen konden doorbrengen.

Ondertussen hadden Leah en Olivia het heel goed naar hun zin met Opa en Oma op de camping. De ijsjes gingen er ook goed in ;-). Aan het einde van de conferentie kwamen mijn ouders samen met Leah en Olivia naar het conferentieterrein om eens te kijken waar wij de hele week hadden uitgehangen. Samen met ook de ouders van Vikki reden we daarna weer naar de camping. Na een lekkere lunch en een heerlijke duik in het zwembad vertrokken Vikki’s ouders weer. Wat volgde was een heerlijk ontspannen week waarin we met elkaar hebben genoten van rust, lekker weer, gezelligheid, een mooie omgeving en een heerlijk zwembad! Aan het einde van de week konden we ook nog eens een Oom en Tante van Steven met hun kinderen ontmoeten omdat zij op een camping in de buurt verbleven. Dit was heel gezellig en voor Leah en Olivia extra bijzonder omdat één van die kinderen Elise is. Elise is in 2018 voor een aantal maanden bij ons geweest om te helpen met de kinderen en ze is zeker nog niet vergeten!

Na al dit moois was het tijd om weer terug naar Nederland te gaan. Mijn ouders zijn met de caravan in een paar dagen teruggereisd en wij hebben het in 1 keer gedaan. Dat was nog best een uitdaging met 3 kinderen op de achterbank. Vooral Olivia heeft het niet zo op autorijden en na 5 minuten vroeg ze zich al hardop af of we er al bijna waren ;-). Iets na middernacht kwamen we weer veilig aan in Best en waren we klaar voor een paar weken in Nederland!