Het worden van zendelingen is een groot avontuur. Het samen zeker worden van een roeping van God, het opzeggen van banen, verhuizen, het leren van een nieuwe taal etc. Allemaal spannend en ook wel leuk. Wat niet leuk was en ook nog steeds niet leuk is is het afscheid nemen van familie en vrienden. De wereld wordt steeds kleiner zegt men en dat klopt in zekere zin ook. We kunnen mailen, skypen, appen en facetimen en dat zien we echt als een zegen! Toch is het niet hetzelfde als even bij je ouders op de koffie gaan of je nichtje en neefje even vast te kunnen houden. Nee digitaal is leuk maar toch niet alles. Het missen van familie en vrienden is zowel voor Vikki als voor mij het grootste offer dat we brengen in het navolgen van deze roeping. 

Kaartjes van oom Jan en tante Hanneke

Hoe bijzonder was het dan ook om op donderdag 21 juni mijn schoonzusje Julie in Cusco bij het vliegveld op te halen. We hadden Julie al een stuk langer niet gezien dan de rest omdat zij zelf een paar maanden voordat wij naar Peru vertrokken voor een programma met YWAM naar Mexico ging. Vikki en de meiden waren dan ook erg blij toen we later die dag eindelijk in Curahuasi het huis binnenstapten. 

Olivia en Julie

Een dikke week later kwamen Vikki’s andere zusje Elsa en haar man Robert aan. Zij blijven hier tot midden december dus van hen hoeven we voorlopig nog geen afscheid te nemen! Zij willen de komende maanden de tijd nemen om een soort bijbelschool te doen, met een door hen zelf samengesteld curriculum. Daarnaast willen ze ons ook helpen, zeker als ons kleintje geboren is. 

Robert en Elsa met de meiden in hun nieuwe pyjamas

Een paar dagen daarna kwamen mijn schoonouders Philip en Anneke aan. Ze kwamen niet uit Nederland maar hadden net een dikke maand door Colombia gereisd om verschillende kerken te bezoeken en christenen te bemoedigen.

Philip en Anneke

We hebben erg genoten van het samenzijn met familie. We hebben vooral gewandeld, samen gegeten en gekletst. We zijn een keer de Capitan Rumi opgegaan en hebben daar boven een vuurtje broodjes gebakken. De meiden genoten ook heel erg van al de aandacht van Grandma and Grandad (en van de rest ook hoor). 

Broodjes bakken boven op de berg

Genieten van het uitzicht

Rondkijken op Leah’s school

Aan alles komt een eind dus helaas ook aan deze gezelligheid. Afgelopen maandag ging de hele groep inclusief Elise naar Cusco. Ik moest helaas in Curahuasi blijven in verband met werk. Elise werd meteen naar het vliegveld gebracht. De dag daarna vertrokken Philip en Anneke en op woensdag ging Julie ook weer terug naar Nederland.

(Bijna) allemaal in een busje naar Cusco

We hebben gemerkt dat het hebben van bezoek ons meer heeft doen stilstaan bij wat we in Nederland hebben achtergelaten. We hebben de afgelopen weken meer heimwee naar Nederland gehad dan de 7 maanden daarvoor. Maar we hebben heel erg genoten van het bezoek en het samenzijn! Nunns, bedankt voor jullie komst!

Naast al dit familiebezoek hebben we een paar weken geleden ook vrienden op bezoek gehad. Dirk en Levina waren samen met hun dochtertje Igoné een paar dagen in Curahuasi. Ze zijn momenteel een aantal maanden door Zuid-Amerika aan het reizen en we vonden het heel leuk dat ze ook bij ons langs konden komen! Dirk, Levina en Igoné, geniet van jullie reis verder!

Uitkijken over Curahuasi met Dirk, Levina en Igoné