Om het nieuwe jaar goed te beginnen leek het ons leuk jullie eens kort mee te nemen in de wondere wereld van de beestjes die we hier in en rond ons huis (met grote regelmaat) tegenkomen.
Allereerst de wandelende tak. Hoewel dit beestje prachtig gecamoufleerd is valt hij op het blauwe ijzerwerk rond onze deur toch wel op.

Wandelende tak 1

Wandelende tak 2
De wandelende takken zitten meestal buiten dus daar hebben we geen last van. Het volgende beestje zit vaak binnen.

Beestje 1

Beestje 2
Soms nemen de beestjes het huis een beetje over. Een paar maanden geleden was ik (Steven) mij in de ochtend aan het scheren toen ik wat gekriebel voelde op mijn hand. Toen ik even goed keek zag ik dat er meer dan 20 mieren over mijn hand liepen. Die kwamen uit mijn scheerapparaat. Toen er maar mieren uit bleven komen heb ik het scheerapparaat maar eens opengemaakt…

Invasie van mieren!
Kriebelen is natuurlijk nog tot daar aan toe maar als beestjes ook prikken dan blijven we er toch liever wat verder vandaan. Gevaarlijke insecten heb je hier gelukkig niet zoveel (wel zwarte weduwe spinnen) maar er zijn wel wat beestjes die lekker kunnen prikken. Een voorbeeld daarvan is de schorpioen die we ongeveer dagelijks tegenkomen in ons huis. Een paar keer hebben we er eentje uit de bedden van de meiden gehaald. Leah is in de nacht een keer in haar voet gestoken toen ze naar onze kamer liep. Ik (Steven) werd in mijn vinger gestoken toen ik mijn handen wilde afdrogen met een schorpioen bevattende handdoek. ‘Ze’ hadden Vikki helemaal goed te pakken door in haar badjas te gaan zitten en te wachten met prikken totdat ze deze aan had getrokken. Hoewel een schorpioenensteek even goed pijn doet duurt deze pijn gelukkig niet veel langer dan 10 minuten.

Schorpioen

Schorpioen die Steven in zijn vinger had gestoken

Schorpioen vs spin
Deze laatste foto laat een mooie tweestrijd zien tussen een schorpioen en een spin. In ons dagelijks leven is er ook een strijd gaande tussen deze twee namelijk: van welk dier doden wij de meeste exemplaren? Ik denk dat de schorpioen wint maar de spin loopt niet ver achter.
Gelukkig blijven de spinnen normaal gesproken liever op afstand maar toen we nog in Arequipa woonden kwam er in de ochtend toch een mooi exemplaar uit de handdoek om mijn nek gekropen. Hier in Curahuasi heb ik het contact zelf een keertje opgezocht. Tijdens het douchen pakte ik de zeep. Terwijl ik de zeep eens goed over mijn gezicht wreef voelde ik iets. Er bleek een (waarschijnlijk al dode) spin op het zeepblokje te hebben gelegen. Die had ik kapotgewreven over mijn gezicht….

Spinnetje
De meeste spinnen zijn gelukkig niet heel erg groot maar er zitten hier ook tarantula’s en die mogen er qua formaat best wezen! Een tijdje terug liep ik in het donker naar de keuken voor een glaasje water toen ik iets over het fornuis hoorde bewegen. Toen ik het licht aan had gedaan bleek het een tarantula te zijn! Gewapend met een vliegenmepper én stevige anti-spinnenspray ben ik dit gedrocht (op mijn slippers) te lijf gegaan. Een goede hoeveelheid chemische troep en een aantal flinke meppen later waren de spinnen weer één punt ingelopen op de schorpioenen en kon ik weer naar bed.

Tarantula
Een paar weken geleden kwam ik er tijdens een avondwandeling met een paar vrienden achter dat er ook nog eens slangen leven in Curahuasi.

Slangetje
Naast al dit moois hebben we een zeer regelmatig muizen in huis gehad en hebben we er zeker al 5 gedood in ons eerste jaar hier. Verder hebben we ook al een aantal keren vlooien gehad waar voornamelijk Olivia veel last van heeft gehad. Deze kleine vriendjes bijten raak in de knieholtes, liezen en oksels etc. De enige manier om van ze af te komen is om alle kleren en beddengoed 2 dagen in een bak met water te zetten. Dit werkt gelukkig wel goed.
Hoewel alle bovengenoemde beestjes onderdeel zijn van Gods schepping zijn wij niet onverdeeld enthousiast over ze :-).
5 januari 2019 op 21:58
Wij wensen jullie een heel gelukkig,gezond en liefdevol 2019
groetjes jullie oude overburen
6 januari 2019 op 03:11
Hoi Liesanne,
Bedankt en insgelijks! Leuk om de betrokkenheid vanuit de Wever te ervaren :-).
Groetjes,
Steven en Vikki
6 mei 2019 op 08:07
Leuk om weer van jullie te lezen,
en we hopen jullie te zien in Nederland!
Groetjes van de Prinsjes uit Best.
7 mei 2019 op 15:04
Ja we komen er bijna aan en we hebben er veel zin in :-)! Tot snel