Vannacht werden Vikki en ik iets na 4 uur wakker van een aardbeving. De ramen en de kasten waren aan het trillen en ook het trillen van de grond zelf veroorzaakte een apart geluid. We zijn snel uit bed gesprongen en hebben beiden één van de meiden uit bed gehaald. Vervolgens zijn we in twee deuropeningen gaan staan omdat dat blijkbaar structureel gezien sterkere plekken zijn in een huis. Na ongeveer een halve minuut was de aardbeving voorbij. We zijn toen bij de voordeur gaan staan omdat een aardbeving ook eerst kan afzwakken om daarna juist nog meer in intensiteit toe te nemen. Gelukkig was dit niet het geval dus konden we na een beetje natrillen (wij zelf dan) weer naar bed. Uiteraard was Leah heel erg benieuwd wat er nu allemaal gebeurd was dus we hebben het een beetje uitgelegd en gelukkig was ze niet echt geschrokken. Wij eigenlijk wel een beetje. In de ochtend zagen we dat het een aardbeving was voor de kust van de provincie waar wij wonen met maar liefst een kracht van 7.1 op de schaal van Richter bij het epicentrum. We zijn dankbaar dat het hier in Arequipa allemaal meeviel en dat het goed is afgelopen. Het heeft ons wel weer even doen beseffen dat we als mensen toch een stuk kwetsbaarder zijn dan we vaak denken.
15 januari 2018 op 23:58
Baaaah wat eng!! Blij dat het meeviel eb jullie veilig zijn! lieve knuffel voor jullie 4-tjes XXX
18 januari 2018 op 20:39
Lijkt mij een zeer enge gedachte zo’n aardbeving en wij maar klagen met wat harde wind. Jullie zullen wel een goede engelbewaarder hebben gehad, ik heb jullie in mijn gedachte. Vikki met mij is het heel goed, ik hoop met jou en je gezin ook groetjes
Guus Schijvens
30 januari 2018 op 22:17
Guus, dank je wel voor je meeleven! goed om te horen dat het goed met je gaat!
Ik zou soms wel even weer een kijkje willen nemen daarin Bergeijk 🙂 Al het beste voor 2018!
Groetjes, Vikki